ถ้วยพลาสติกที่คุณดื่มมีพิษหรือไม่?

ในชีวิตประจำวันของเรา ขวดพลาสติกสามารถพบเห็นได้ทุกที่ฉันสงสัยว่าคุณสังเกตเห็นหรือไม่ว่ามีโลโก้ตัวเลขที่มีรูปร่างเหมือนสัญลักษณ์สามเหลี่ยมที่ด้านล่างของขวดพลาสติกส่วนใหญ่ (ถ้วย)

ตัวอย่างเช่น:

ขวดน้ำแร่ มีเครื่องหมาย 1 อยู่ด้านล่าง;

ถ้วยพลาสติกทนความร้อนสำหรับชงชา มีเครื่องหมาย 5 อยู่ด้านล่าง

ชามบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปและกล่องอาหารจานด่วน ด้านล่างหมายถึง 6;

…

ดังที่ทุกคนทราบดี ฉลากที่ด้านล่างของขวดพลาสติกเหล่านี้มีความหมายลึกซึ้ง โดยมี “รหัสความเป็นพิษ” ของขวดพลาสติก และแสดงถึงขอบเขตการใช้ผลิตภัณฑ์พลาสติกที่เกี่ยวข้อง

“ตัวเลขและรหัสที่ด้านล่างของขวด” เป็นส่วนหนึ่งของการระบุผลิตภัณฑ์พลาสติกที่กำหนดในมาตรฐานแห่งชาติ:

สัญลักษณ์สามเหลี่ยมรีไซเคิลที่ด้านล่างของขวดพลาสติกบ่งบอกถึงความสามารถในการรีไซเคิล และตัวเลข 1-7 บ่งบอกถึงประเภทของเรซินที่ใช้ในพลาสติก ทำให้ง่ายต่อการระบุวัสดุพลาสติกทั่วไป

“1” PET – โพลีเอทิลีนเทเรฟทาเลต

ถ้วยพลาสติกที่คุณดื่มมีพิษหรือไม่?เพียงดูตัวเลขที่ด้านล่างแล้วค้นหา!
วัสดุนี้ทนความร้อนได้ถึง 70°C และเหมาะสำหรับใส่เครื่องดื่มอุ่นหรือแช่แข็งเท่านั้นสามารถเปลี่ยนรูปได้ง่ายเมื่อเติมของเหลวที่มีอุณหภูมิสูงหรือถูกความร้อน และสารที่เป็นอันตรายต่อร่างกายมนุษย์อาจละลายออกไปโดยทั่วไปขวดน้ำแร่และขวดเครื่องดื่มอัดลมจะทำจากวัสดุนี้

ดังนั้นโดยทั่วไปจึงแนะนำให้ทิ้งขวดเครื่องดื่มหลังการใช้งาน ห้ามนำกลับมาใช้ใหม่ หรือใช้เป็นภาชนะสำหรับเก็บสิ่งของอื่นๆ

“2” HDPE – โพลีเอทิลีนความหนาแน่นสูง

ถ้วยพลาสติกที่คุณดื่มมีพิษหรือไม่?เพียงดูตัวเลขที่ด้านล่างแล้วค้นหา!
วัสดุนี้สามารถทนต่ออุณหภูมิสูงถึง 110°C และมักใช้ทำขวดยาสีขาว อุปกรณ์ทำความสะอาด และภาชนะพลาสติกสำหรับผลิตภัณฑ์อาบน้ำถุงพลาสติกส่วนใหญ่ที่ใช้ในซุปเปอร์มาร์เก็ตเพื่อเก็บอาหารในปัจจุบันก็ทำจากวัสดุนี้เช่นกัน

ภาชนะประเภทนี้ทำความสะอาดง่ายหากทำความสะอาดไม่ทั่วถึง สารเดิมจะยังคงอยู่และไม่แนะนำให้รีไซเคิล

“3” พีวีซี – โพลีไวนิลคลอไรด์

ถ้วยพลาสติกที่คุณดื่มมีพิษหรือไม่?เพียงดูตัวเลขที่ด้านล่างแล้วค้นหา!
วัสดุนี้สามารถทนต่ออุณหภูมิสูงถึง 81°C มีความเป็นพลาสติกที่ดีเยี่ยม และราคาถูกง่ายต่อการผลิตสารที่เป็นอันตรายที่อุณหภูมิสูงและยังถูกปล่อยออกมาในระหว่างกระบวนการผลิตอีกด้วยเมื่อสารพิษเข้าสู่ร่างกายมนุษย์พร้อมกับอาหาร อาจทำให้เกิดมะเร็งเต้านม ความพิการแต่กำเนิดในทารกแรกเกิด และโรคอื่นๆ.

ปัจจุบันวัสดุนี้นิยมนำไปใช้ในเสื้อกันฝน วัสดุก่อสร้าง ฟิล์มพลาสติก กล่องพลาสติก ฯลฯ และไม่ค่อยนิยมนำมาใช้บรรจุอาหารหากใช้งานต้องแน่ใจว่าอย่าปล่อยให้ร้อน

“4″ LDPE – โพลีเอทิลีนความหนาแน่นต่ำ

ถ้วยพลาสติกที่คุณดื่มมีพิษหรือไม่?เพียงดูตัวเลขที่ด้านล่างแล้วค้นหา!
วัสดุชนิดนี้ไม่ทนความร้อนสูงและส่วนใหญ่จะใช้ในการผลิตฟิล์มยึดติดและฟิล์มพลาสติก

โดยทั่วไป ฟิล์มยึด PE ที่ผ่านการรับรองจะละลายเมื่ออุณหภูมิสูงกว่า 110°C เหลือไว้ซึ่งการเตรียมพลาสติกบางชนิดที่ร่างกายมนุษย์ไม่สามารถย่อยสลายได้นอกจากนี้เมื่อห่ออาหารด้วยฟิล์มยึดและให้ความร้อน น้ำมันในอาหารจะละลายเป็นฟิล์มยึดได้ง่ายสารอันตรายจะถูกละลาย

ดังนั้นจึงแนะนำให้นำอาหารที่ห่อด้วยพลาสติกแร็ปออกก่อนนำไปใส่ในเตาไมโครเวฟ

“5″ PP – โพรพิลีน

ถ้วยพลาสติกที่คุณดื่มมีพิษหรือไม่?เพียงดูตัวเลขที่ด้านล่างแล้วค้นหา!
วัสดุนี้ซึ่งมักใช้ทำกล่องอาหารกลางวัน สามารถทนต่ออุณหภูมิสูงถึง 130°C และมีความโปร่งใสไม่ดีเป็นกล่องพลาสติกชนิดเดียวที่สามารถวางในเตาไมโครเวฟและสามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้หลังจากทำความสะอาดอย่างละเอียดแล้ว

อย่างไรก็ตาม ควรสังเกตว่ากล่องอาหารกลางวันบางกล่องมีเครื่องหมาย "5" ที่ด้านล่าง แต่มีเครื่องหมาย "6" ที่ฝาในกรณีนี้ แนะนำให้ถอดฝาออกเมื่อวางกล่องอาหารกลางวันไว้ในเตาไมโครเวฟ และไม่ได้อยู่ร่วมกับตัวกล่องวางในไมโครเวฟ

“6″ PS——โพลีสไตรีน

ถ้วยพลาสติกที่คุณดื่มมีพิษหรือไม่?เพียงดูตัวเลขที่ด้านล่างแล้วค้นหา!
วัสดุประเภทนี้สามารถทนความร้อนได้ 70-90 องศา และมีความโปร่งใสดี แต่ไม่สามารถวางในเตาไมโครเวฟได้เพื่อหลีกเลี่ยงการปล่อยสารเคมีเนื่องจากอุณหภูมิที่สูงเกินไปและการดื่มเครื่องดื่มร้อนจะก่อให้เกิดสารพิษและปล่อยสไตรีนเมื่อถูกเผามักใช้ในการผลิตวัสดุสำหรับกล่องบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปแบบชามและกล่องอาหารจานด่วนแบบโฟม

จึงแนะนำให้หลีกเลี่ยงการใช้กล่องฟาสต์ฟู้ดในการแพ็คอาหารร้อน หรือใช้บรรจุกรดแก่ (เช่น น้ำส้ม) หรือสารที่เป็นด่างแก่ เพราะจะทำให้โพลีสไตรีนสลายตัวซึ่งไม่ดีต่อร่างกายมนุษย์และสามารถ ทำให้เกิดมะเร็งได้ง่าย

“7” อื่นๆ – พีซีและรหัสพลาสติกอื่นๆ

ถ้วยพลาสติกที่คุณดื่มมีพิษหรือไม่?เพียงดูตัวเลขที่ด้านล่างแล้วค้นหา!
นี่เป็นวัสดุที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการผลิตขวดนม ถ้วยอวกาศ ฯลฯ อย่างไรก็ตาม ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ได้มีการโต้เถียงกันเนื่องจากมีสารบิสฟีนอล เอ;ดังนั้นควรระมัดระวังและใส่ใจเป็นพิเศษเมื่อใช้ภาชนะพลาสติกนี้

ดังนั้น หลังจากที่เข้าใจความหมายของฉลากพลาสติกเหล่านี้แล้ว จะถอดรหัส “รหัสความเป็นพิษ” ของพลาสติกได้อย่างไร

4 วิธีการตรวจหาความเป็นพิษ

(1) การทดสอบทางประสาทสัมผัส

ถุงพลาสติกปลอดสารพิษมีสีขาวขุ่น โปร่งแสงหรือไม่มีสีและโปร่งใส ยืดหยุ่น สัมผัสเรียบลื่น และดูเหมือนมีแว็กซ์อยู่บนพื้นผิวถุงพลาสติกที่เป็นพิษจะมีสีขุ่นหรือเหลืองอ่อนและรู้สึกเหนียว

(2) การตรวจจับกระวนกระวายใจ

จับปลายถุงพลาสติกด้านหนึ่งแล้วเขย่าแรงๆถ้าให้เสียงแหลมก็ไม่เป็นพิษถ้ามันส่งเสียงทื่อก็เป็นพิษ

(3) การทดสอบน้ำ

วางถุงพลาสติกลงในน้ำแล้วกดลงไปที่ด้านล่างถุงพลาสติกปลอดสารพิษมีความถ่วงจำเพาะเล็กน้อยและสามารถลอยขึ้นสู่พื้นผิวได้ถุงพลาสติกที่เป็นพิษมีความถ่วงจำเพาะสูงและจะจม

(4) การตรวจจับอัคคีภัย

ถุงพลาสติกโพลีเอทิลีนปลอดสารพิษเป็นสารไวไฟ โดยมีเปลวไฟสีน้ำเงินและยอดสีเหลืองเมื่อเผาจะหยดคล้ายน้ำตาเทียน กลิ่นพาราฟิน และเกิดควันน้อยลงถุงพลาสติกโพลีไวนิลคลอไรด์ที่เป็นพิษไม่ติดไฟและจะดับทันทีที่นำออกจากไฟมีสีเหลืองก้นเป็นสีเขียว อาจเหนียวได้เมื่อนิ่ม และมีกลิ่นฉุนของกรดไฮโดรคลอริก